در فرودگاه نشسته ام
منتظر پاهای خسته ام
...
دفترم دارد پر می شود
باقیمانده خودم را می نویسم
خودم را پس می گیرم از کوچه ها
دست ها
اشک ها و بوسه ها
و جمع می کنم روی این صفحه های بی زبان
دفترم دارد پر می شود
و نوشته هایم جا می ماند
اینجا
برای شما!
من در فرودگاه نشسته ام
منتظر پاهایم
و اشکهایم...
...
چمدانهایم می روند
پاهایم هم!
اما دلم...
...
کاش سفر به پایان می رسید.
" همتم بدرقه راه کن ای طائر قدس
که دراز ست ره مقصد و من نوسفرم"
Sep.03/06