توصیه های پیش امتحانی

   به دلیل نزدیک شدن امتحانات میدترم-از طرف دانشگاه به مدت یک هفته تعطیل شدیم . ولی این اصلا به معنی تفریح بیشترنیست. همینجا لازم می دونم به اون دسته از دوستانی که امتحانی رو در پیش دارند نکاتی رو یادآوری کنم.

           توصیه های ضروری پیش از امتحان

1)اول از هر چیز سراغ text book های خود بروید که مدتی تنها بودند و از در دوستی با آنها تا کنید بدون اینکه به وزن یا قیمت آنها بیندیشید-به هر حال مطمءنا مدتی از زندگی را اجبارا باید به آنها تعلق داد.

2) به یاد داشته باشید موقع درس خواندن افکار منفی زیاد به سراغمان میآید. حتما نتیجه خوب امتحان را در نظر بگیرید و مرتب به خود یادآوری کنید که"چون زحمت کشیده ام موفق می شوم." البته این نکته در مورد آنهایی که تا به حال کمکاری کرده اند ممکن است نتیجه عکس بدهد!

3)سعی کنید از درس خواندن لذت ببرید و مرتب برای فرار از درس Break های طولانی نگیرید.

4)در این مدت به تلفن,(Cell Phone, Internet,PM,Messaging)کمی بی اعتنا شوید. Email و تماسهای کوتاه مانعی ندارد.

5)خواب کافی بسیار مهم است.در صورت احساس خواب آلودگی تعارف را کنار بگذارید و به قهوه-شکلات و شیرینی زیاد هم اتکا نکنید وگرنه بعد از امتحانها با مشکل اضافه وزن مواجه خواهید شد.

 6) از مصرف هر گونه غذای (fast food, junk food) به شدت بپرهیزید-چنانکه فرصت کافی برای صرف غذا در منزل ندارید-فقط مریض شدن موقع امتحانات را در نظربگیرید و شرایط سرویس دهی بیمارستانها آنهم موقع شب.میل خودتان است اگر می خواهید توسط یکhome call Doctor خوابالود معالجه شوید.

7)در این مدت اگر کسانی پیدا شدند که از پیشرفت درس خواندن خود بسیار می گفتند, بدانید که آنها هدفی جز تضعیف روحیه شما ندارند. نسبت به گفته آنها هم بی اعتنا شوید.هر کس روش خاص خود را دارد. 

8)روزهای امتحان هم روزی شبیه روزهای دیگر است_ Just take it easy.

 برای همتون-چه اوناییکه امتحانی ندارید و کبکتون خروس می خونه- چه اونهایی که به زودی در پیش رو دارید_ آرزوی موفقیت دارم. 

من هم بروم سراغ کتابهای نازنینم که مدتی است باهاشون صمیمی تر شدم.

 

باز هم از Scott !!


مسلما احتیاط توی محیط lab لازمه- اما زمانی که افراد حس کنن تحت کنترل زیاد هستن-ممکنه مقاومت کنن یا اینکه کلا زده بشن.
کار Scott بیشتر به مامور انتظامات شبیه بود تا Lab teacher ! مثلا توی یک موقعیت بسیار حساس که می خوا ستی solution volume خیلی دقیق اندازه گیری بشه (به خاطرAccuracy Mark) حس می کردی Scott تمام اون مدت به کارت نگاه می کرده- توی لیستش یه چیزی می نوشت و می گفت This way of holding pipet is wrong!! و راه درستش به عهده خودت بود که یاد بگیری.
وایکاش فقط این بود- از سر تا پای همه توی اون lab تحت نظر بود- کفش جلو باز و لباس آستین کوتاه کاملا ممنوع بود.  هر بار دلیلش رو می پرسیدیم- داستان دختری رو تعریف می کرد که توی کلاس خودش بی احتیاطی کرده و اسید به چشمش پاشیده - Scott بعد از انجام دادن کمکهای اولیه مجبور میشه دختر رو به بیمارستان منتقل کنه- و آخر سر Scott نقش Champion می گیره.( دختر مذکور زیبا هم بوده )...

هیچوقت فراموش نمی کنم چطور همکلاسیمو به خاطر پوشیدن کفش جلو باز از Lab محروم کرد. اونروز تا آخر کلاس بهش فکر می کردم. چند روز بعد هم برای خودم موقعیتی شبیه اون پیش اومد.  جلسه ای که Aspirin درست کردیم- فرصت نکردم Melting Point رو اندازه بگیرم و قبول کرد که ساعت دیگه ای بین کلاسها بیام و این کارو انجام بدم.
روز دیگه ای به Lab رفتم- گفت که نمی تونی وارد Lab بشی به ۲ دلیل.اولا این موقع Lunch time هست و دوما کفشت!!!!   واقعا یادم رفته بود. همکلاسیم که همراهم بود ناگهان فکری به ذهنش رسید. کفششو در آورد و به من داد.
 و من با کفشهایی بزرگتر از پاهام-در مقابل چشمان متحیر Scott راهی lab شدم. این بار چشمان Scott در پشت عینک گرد و درشت به نظر می رسیدند.
نقطه ذوب Sample من رقم عجیبی رو نشون می داد که شباهت کمتری به آسپیرین داشت. اما Lab Safety خوب رعایت شده بود و پاهای من با هیچ چیز reaction نشون ندادند.